Week van de nachtdiensten

Daar ben ik weer met een update, nu wat sneller al normaal ;)

11-03
Vanmorgen geprobeerd uit te slapen, voor me nachtdienst, maar dat lukte zoals gewoonlijk niet door alle lawaai wat er ‘s morgens gemaakt wordt. Nou ja dan maar gewoon even lekker blijven liggen. Omdat ik een uurtje langer bleef liggen, maakte Agyeman zich direct zorgen of er iets was. Heb even me was gedaan, het was weinig maar anders is het donderdag zoveel en dan heb ik niet alle tijd om te wassen. Heerlijk in de ochtend zon me was doen, beter is het niet voor te stellen. Iedere dag opstaan met warmte (30graden) en heerlijk de zon. Af en toe een regenbui, die ontzettend verkoelend is en goed voor het water probleem. Wat kan je daar toch van genieten he, vooral als je hoort dat het in Nederland rot weer is. Iedereen die de lente wil maar nee hoor de sneeuw blijft komen. Wil wel een beetje zon naar jullie opsturen hoor, weet alleen niet of het werkt. In mei zal ik de zon wel beetje meenemen oke, hoop dat die dan mee wil ;).

Dacht lekker even te relaxen, en bij te bruinen, bij het zwembad maar deze was helaas gesloten. Toen lekker in het zonnetje thuis gelezen. ’S Middags even naar Baaba gegaan om te eten en toen rond 6u op weg naar mijn werk. Met schemer stapte ik de taxi in, met donker kwam ik aan in het ziekenhuis. Letterlijk, ook de stroom was hier uit. En ja de petrolium voor de generator was op dus ja dan hebben we geen stroom. Ja dat kan allemaal hier in Afrika. Als er nu een spoed geval is heeft het gewoon pech. Hoorde wel dat er een keer een keizersnede is gedaan zonder elektra, tja dat moet je maar durven. Er was niemand op de verloskamers, gelukkig voor hen. De afternoon shift heeft het erg rustig gehad, laten we zeggen niks te doen gehad te hebben behalve de patiënten op de afdeling. Dus dat voorspelt een rustige nacht, of er moeten vrouwen binnen komen. Dat kan zomaar dus wachten we af wat de nacht ons tegemoet komt. Nadat de medicatie is gecontroleerd, of de patiënten ze hebben ingenomen ben ik op een bankje gaan liggen. Alle collega’s lagen al te slapen dus dacht nou doe ik ook even mijn ogen dicht, maar slapen op zo’n bankje nou ho maar dat werkt niet.

12-03
Begin van de nacht is de stroom weer aan gegaan, Yes kan ik mijn telefoon en laptop weer opladen. En dan ook even mijn blog bijwerken, want begin van de nacht is er nog niemand binnen gekomen. Hebben enkel een risicopatiënt op de afdeling liggen. Een zwangere met heftige PE, zwangerschapsvergiftiging. Rond 3u kwam een vrouw van 22 binnen, ze heeft al 2 kinderen en is bevallen van haar 3e. Alles ging vlot en goed. Douchen doen ze hier niet direct na de bevalling, dit mag pas later. Terwijl de baby soms binnen een uur al gebadderd is. Richting einde van de dienst kwam er nog een vrouw binnen die is bevallen van haar 5e kindje. Voor de overdracht was alles klaar en opgeruimd, goed getimed. Rond 9u de taxi naar huis gepakt, zo een werkdag van 14u erop zitten. Maar het was erg leuk om een nacht te werken. Aangekomen in Awutu ben ik naar Baaba der werk gegaan want daar zou ik ontbijten, ontbijten met rijst en soep. Niet het lekkerste als je uit de nacht komt. Dus na een paar happen had ik echt genoeg en was ik moe. Lekker naar huis en me bedje in. Pfff wat was het warm zeg, geen vin of niks en buiten was het ook niet echt afgekoeld. Nou ja na 2,5u kon ik ook niet meer slapen. Hadden ook afgesproken met Bernard om mee te gaan naar informatie geven over de club die men gaat organiseren. Dus Anne kwam mij ophalen en zijn naar kliniek gegaan. Bernard en Charles waren al naar de school geweest dus waren we te laat. Nou dan op naar Agyeman op de planning voor deze week te bespreken. Planning morgen naar de king (king van alle chiefs (leider van dorp/deel van dorp) en vrijdag op huisbezoeken en bij een moskee informatie geven over het HVP vaccin. (baarmoederhalskanker).

Thuis aangekomen was heb ik gegeten en ben ik weer richting mijn werk gegaan. Na erg lang op mijn trotro gewacht te hebben ben ik met een gedeelde taxi gegaan. Dit was 0.80 cent ipv 0.40, nou daar kan je het niet voor laten toch. Want alle trotro’s zaten vol of gingen een andere kant op. Aangekomen op werk was de stroom aan, YES. Over de dag waren er nog 2 bevallingen en 2 keizersnede geweest. En er lag een vrouw, eerste zwangerschap met 7cm ontsluiting. Later op de avond is ze bevallen van een meisje. Wat een meisjes worden er toch weer geboren, dat is niet goed voor de polygamie van mannen in het land. Daarna wat gekletst met collega’s en lagen er alweer een aantal te slapen.

13-03
Na een tijdje riep een collega dat ik even moest komen, een vrouw voelde meer druk. Toen ik haar onderzocht was ze volledig ontsloten. Dus spullen gepakt en had mijn handschoenen nog niet aan of het kindje werd al bijna geboren. Nadat het kindje geboren was had het wat problemen met ademhalen, het leek of er een obstructie zat in 1 neusgat. Dokter zal der in de ochtend naar kijken. Dus de rest van mijn dienst heb ik bij het kindje gezeten. Al werden mijn ogen af en toe wel erg zwaar. Was blij dat de volgende dienst om 8u kwam en dat ik lekker om 9u naar huis kon gaan. Onderweg nog even een fles Whisky gekocht, €6.00 voor een liter goede whisky, voor de King waar we vanmiddag naar toe gaan.

Thuis aangekomen mocht ik de ventilator van Agyeman en Baaba lenen om misschien een betere ‘nacht’ te hebben. Maar na alles klaar gezet te hebben en getest te hebben was ik klaar om me bed in te duiken, maar ja zonder ventilator aan want zoals normaal in Ghana was de stroom weer eens uit. Nou dat wordt dus weer niet/slecht slapen. En ja hoor, na 2 uur geslapen te hebben werd ik nat van het zweet wakker en moest ik er ook alweer bijna uit voor het bezoek aan de King. Hadden om 3uur in Kasoa afgesproken, want Sandra, Iris en Anne gingen ook mee. Met ze 6e gingen we dan richting de King (ook nog een vriend van Agyeman). Aangekomen bij de King hebben we een tijdje gesproken met hem, het is een erg aardige en sociale man. Normaal gesproken praat je via een tussenpersoon met een Chief of King, maar wij mochten direct met hem praten. De King is de leider van alle Chiefs van een gebied. Chiefs zijn weer leiders van verschillende dorpen.

Na ons bezoek aan de King ben ik snel naar mijn werk gegaan want het was al laat. Gelukkig kan ik in het donker reizen en kon/mocht ik naar het ziekenhuis reizen. Aangekomen in ziekenhuis was er net een vrouw bevallen van een kindje met Spina Bifida, open ruggetje. Morgen ochtend zal de dokter daar naar kijken en wordt het kindje over geplaatst. Ondanks 1 opname is de avond rustig verlopen en heb ik heerlijk even me ogen kunnen dicht doen.

14-03.
Tot 4u was het rustig, toen kwamen een paar opnames. Maar heb dus lekker even bij kunnen slapen en ben ik weer fit om de dag er tegen aan te gaan. Er was een prim binnen gekomen die vlot ontsloot dus heb net nog in de nachtdienst een bevalling gedaan. Heerlijk deze week af kunnen sluiten met 5 bevallingen. Net voor de schemering ging de stroom weer uit, en dan wordt alles qua werkzaamheden ook gestopt en gaan men weer even slapen tot de stroom weer terug komt. Gelukkig was dit al wel weer snel dus na 30min konden we weer werken.

Zo mijn nachtdiensten zitten erop. Vond het erg leuk om de nachten te werken, enkel het slapen overdag was een ramp :( met die warmte. Dus vandaag niet gaan slapen, had toch ook vannacht even geslapen, maar eerst even wassen en daarna heerlijk relaxen bij het zwembad. Iris en Anne kwamen ook naar zwembad toen hun met hun ochtendprogramma klaar waren. Zo heb je toch echt wel het vakantie gevoel als je zo bij het zwembad ligt te relaxen in het warme weer hier. (jaa jullie even jaloers maken met de sneeuw steeds bij jullie) Het is hier echt super lekker warm, soms ook echt wel te warm hoor! ’s Avonds mijn backpack ingepakt en lekker vroeg gaan slapen want nu was ik toch wel beetje moe.

15-03
Vanmorgen vrolijk opgestaan, want Tom vliegt vandaag naar mij toe. Na bijna 9 weken is het toch wel erg leuk om hem weer te zien, want ja 9 weken zijn dan wel lang ondanks de tijd hier voorbij vliegt. De plannen was vandaag om naar huisbezoeken te gaan in Awutu Senya (ligt aan het strand), hadden om 9u afgesproken. Maar Agyeman verschoof het naar 10u. Oke, om 10u bij de kliniek geen Agyeman. Hij belde dat we maar met Bernard moesten gaan, want hij zou later komen. Met Bernard, Iris en Anne naar Awutu Senya gegaan. Bij Health center aangekomen werden we voorgesteld aan de chief van de kliniek. En kregen we een rondleiding, ook op de maternity en labour ward. De verloskamers zagen er netjes uit. Alles afgedekt en schoon. Ook de bedden zagen er goed uit (wel wat beter als in Winneba). De kraamafdeling/verloskamers waren wel leeg. Zij hebben zo’n rond de 25-30 bevallingen per maand werd mij verteld. Daarna kregen we een see sight Awutu Senya, Zijn naar het fort geweest, dit is in 1702 gebouwd door Nederlanders. Voordat we het fort in gingen zat een geitje echt te mekkeren, dus ik zeg nog vrolijk “hij mist zijn moeder”, maar toen we door het fort liepen werden we geconfronteerd met een slacht partij, ja van dat geitje wat zo mekkerde. Echt zielig om te zien, gewoon even werd zijn keel doorgesneden en werd het bloed op mes ook nog aan het beestje afgeveegd. Verder gelopen door het fort, werden we ook nog geconfronteerd met een poepende man, ja we keken door zo’n gat (raam) naar buiten en Anne zag hem zitten en hij keek der ook nog aan. Gewoon tussen de bosjes en al, tja dat is Afrika he. Ben blij dat ik gewoon naar een wc kan. Zijn we even naar het strand gelopen, hier zijn vele vissers die ook hun vis verkopen, ook zeeslakken zonder schelp. Die zijn niet de mooiste in de zee.

Iris wilde maar het vakantie gevoel behouden, ze wilde zo graag naar het strand (Anne en ik ook wel hoor). Dus zijn we nog even naar een prachtig strand geweest. Even snel omgekleed achter een boot en het water in gedoken. Heerlijk zo afkoelen. Na een duik zijn we weer naar de kliniek gegaan, de ‘Chief’ gedacht gezegd. Hij vroeg wanneer ik bij hem in de kliniek werken, want dat wilde hij wel graag. Volgens mij hebben ze verloskundigen nodig hier, haha.

Thuis aangekomen even opgefrist, dat zout van me lijf af, en naar Baaba der werk gegaan om “doei” te zeggen. Daarna opweg naar Kokrobite, waar onze reis samen gaat beginnen. Laatste stukje moest ik met de taxi, maar een privé taxi wilde 10 cedi hebben, jaa daag ben misschien blank maar niet dom, dus ben ik uiteindelijk voor 3 cedi gegaan. Aangekomen in hotel, naar de kamer. We hebben een kamer, een rond hutje, met een douche en toilet in de buitenlucht. Ik heb nog even boodschappen gedaan, even wat drinken en chips gehaald.
Verder heb ik ’s avonds niet veel meer gedaan, beetje getut en wachten tot het 4.30 is dat de taxi hier is om naar het vliegveld te gaan.

Nou de foto’s zijn gelukt, zal er nog een paar posten. Ik heb nog niet alle foto’s van deze week dus foto’s bij dit verslag komt snel! Volgende berichtje komen de rondreis verhalen, even wat anders dan mijn leven hier als een “Ghanees”. Dan even van alle luxe en vakantie genieten, want ja na 9 weken ben je wel weer aan vakantie toe he ;) (Geintje).

Dikke kus, Pauline