Laatste weekje vrijwilligerswerk
Door: pauline
Blijf op de hoogte en volg Pauline
22 April 2013 | Ghana, Accra
Maandag 15-04
Dit was een hectische werkdag, in totaal 5 bevallingen en 2 keizersneden. Ik heb 2 bevallingen gedaan en een flinke vaginaruptuur gehecht. Mijn collega had namelijk een bevalling in de douche van een patiëntenkamer gedaan, want de patiënt lag daar terwijl ze haar baby eruit perste en niet naar de verloskamers is gekomen. Mijn collega vroeg of ik haar wilde hechten. Vroeg of de ruptuur groot was, ze zei van nou nee hoor, klein ruptuurtje, maar tijdens mijn inspectie was het een behoorlijke ruptuur en was ik ook even zoet met het hechten. Ondertussen waren er 2 bevallingen gedaan door collega’s.
Een collega roep me ineens, dus ik loop naar de patiëntenkamer lig daar een meisje te persen en de haren waren al zichtbaar van haar baby. Ik snel mijn materiaal gaan halen en heb de bevalling op zaal gedaan. Het meisje beviel van haar eerste kindje, ze was erg blij dat het een meisje is. Gelukkig hoefde ze niet meer naar de verloskamers om gehecht te worden dus kon ze lekker blijven liggen en genieten van haar dochter. Rond 2u kwam er een vrouw binnen, wilde net met de overdracht beginnen maar ik kon haar bevalling nog doen. Nou als je gemiddeld uitrekende zou ze ongeveer over 3u bevallen, maar nee hoor dat wilde me collega’s niet. Dus ze gaven haar medicatie zodat de ontsluiting versnelde en heb ik inderdaad de bevalling kunnen doen. Maar ik gaf wel aan dat ik dit niet erg prettig voor haar vindt, dat ze haar ontsluiting versnellen, daar gaven ze geen aandacht aan. Ze wilde gewoon dat ik haar bevalling deed.
De moeder, van het kindje wat ik vorige week gereanimeerd had en overgebracht was naar Accra, was nog op de afdeling. Ik heb even met haar gekletst en het kindje maakt het goed. Het neemt voeding tot zich toe en ontwikkeld zich goed. Ik was/ben zo blij om dat te horen.
Na het werk even boodschappen gedaan bij de shoprite, jaja boodschappen voor een Nederlandse korst en voor snoepjes. De snoepjes zijn om zakjes te maken voor de kinderen die meedoen aan de voetbalwedstrijd van donderdag. Heb wortelen, aardappelen en uien gehaald dus wat ga ik maken.. Jaja heerlijke hutspot met de meegenomen Unox worst uit Nederland. Na lekker geshopt te hebben de trotro gepakt en naar huis. Duurde even voor ik een trotro had, maar dat komt mede doordat ze de Obruni niet voor laten gaan en dat ze graag voordringen. Want stond even te wachten en de mensen die later kwamen als mij die hadden eerder een trotro dus even mijn mentaliteit aanpassen. Gewoon voordringen en gaan!
Dinsdag 16-04
Ene laatste dagje weken, het klinkt zo gek. Na 10weken volop gewerkt te hebben met het einde nu echt in zicht. Het was een rustige werkdag met een keizersnede. Mede doordat het rustig was en ik een druk programma had ben ik eerder naar huis gegaan. Rond 13.30 ben ik richting Kasoa gegaan. Had namelijk met Iris en Anne afgesproken om ons te gaan voorbereiden op donderdag. Zo’n programma organiseren voor de schoolkinderen vergt namelijk wel wat voorbereiding en tijd. We hebben de snoepzakjes gemaakt en gebrainstormd over wat we voor de voetbalwedstrijden gaan vertellen. We hadden nog wel onze twijfels of alles donderdag nog wel door ging want gisteren hoorde we enkel dat Agyeman er nog mee bezig was. Hij was nog bezig om de team bij elkaar te krijgen. Wij baalde hiervan, want hierdoor wisten we niet goed wat ons te wachten stond en of het überhaupt nog wel doorging. Thuis aangekomen vroeg Agyeman wat we als ‘gift’ hadden, dus ik de zakjes laten zien. Hij keek beetje afkeurend ernaar en vertelde mij dat dit niet echt is wat hij verwacht had, want het waren oudere kinderen. Dus heb toen aangegeven dat wij geen respons kregen als we vroegen wat we konden geven aan de kinderen en ineens had hij nu wel ideeën ervoor. Want we hadden schriften moeten kopen voor die kinderen en we hadden en beker moeten hebben voor de winnaars. Tja hoe hadden wij moeten weten dat dat zijn bedoeling is rondom de ‘gift’. Nou dan gaan we nog wel voor schriften kijken, die beker zou Agyeman voor kijken woensdag en zouden we terug horen.
Woensdag 17-04
De laatste werkdag is dan toch echt aangebroken. De laatste dag als verloskundige in Ghana. Jammer genoeg was het erg rustig en hebben ik 1 casus opgevolgd die uiteindelijk in een keizersnede eindigde. Verder was er weinig te doen dus hebben we maar gazen geknipt voor de wondverzorging. Het vreemde is dat we die wel gewoon knippen met een gewone schaar en vouwen met onze handen in repen. Maar als ze worden gebruikt met wondverzorging wordt er wel erg gekeken naar steriliteit, ondanks de gazen niet steriel zijn door het maken ervan.
Afscheid van het ziekenhuis was minimaal. Heb wel iedereen gedag gezegd en de eendenbekken (specula’s) gegeven die ik vanuit het Diakonnessen heb gekregen. Hier waren ze erg blij mee. Mar omdat ik nog een keertje terug kom met mama zeiden ze allemaal tot de 2e. Vind het wel leuk om dan nogmaals me collega’s te zien en dan is het echt voor de laatste keer.
Vandaag zou ik voor Agyeman en Baaba gaan koken, de boodschappen had ik al in huis dus bij thuiskomst heb ik de voorbereidingen gedaan, wortelen, uien en aardappelen schoongemaakt. Toen wachten op iemand die thuiskwam zodat ik bij de pannen kon. Nadat Belinda mij de pannen had gegeven heb ik de groenten en aardappelen gekookt, het stampen ging wat lastiger omdat ik een plastieken stamper had die niet heel stevig was. Dus heb het gewoon gemixt en licht gestampt. Daarna wat jus en vlees verwarmd. Baaba en Agyeman kwamen thuis toen ik bijna klaar was, Baaba keek in de pannen en was nieuwsgierig wat het allemaal was. Toen was het moment aangebroken, ze gaan mijn hutspot proeven. Beetje gek om met 30 graden hutspot te eten, maar ag dat kon me niet schelen. Ik heb genoten van het eten, maar Baaba in tegendeel. Zij vond het niet lekker, Agyeman at het wel met smaak op en ook Belinda smaakte het terwijl zij het eerst niet wilde proeven.
Agyeman heeft geen contact gezocht betreft de beker, dus we hebben geen beker voor de winnaars van de wedstrijden. Wel kregen we ’s avonds te horen dat de wedstrijden wel door gaan dus morgen ochtend om 9u zullen we van start gaan.
Donderdag 18-04
Vandaag, mijn laatste gehele dag in Awutu Breku, zijn de voetbal wedstrijden. Agyeman heeft het georganiseerd voor Anne, Iris en mij. Ons deel hierin was dat we een stukje gezondheidsvoorlichting geven en dat de kinderen daarna plezier met elkaar hebben.
Vroeg opgestaan want er moest vandaag gewassen worden, mijn laatste keer dat ik met de hand mijn hele was ga doen. Nou ja, hele was. Ik heb uitgezocht wat ik in me backpack ging doen om mee te nemen met de rondreis, want wat ik niet meeneem ga ik niet wassen met de hand. Dat komt thuis wel, dan kan het eindelijk in de wasmachine. Goh dat zal is fris gaan ruiken als me kleding in de wasmachine gewassen wordt. Want met de handwassen wordt het wel schoon maar het gaat niet fris ruiken. Uurtje gewassen en was om 6u klaar.
Rond 8u kwam Iris naar mij toe om even te bespreken wat we gaan vertellen tijdens de gezondheidsvoorlichting aan de kinderen. Na besproken te hebben dat we ons verhaaltje aanpassen op de voetbalwedstrijden kwamen we uit op het belang van sporten, water drinken (schoon water) en goede voeding. We liepen richting de kliniek en Anne was onderweg. Rond 9u zaten we alle 3 klaar bij de kliniek om van start te gaan. Maar natuurlijk hoe het in Afrika gaat moesten we nog even wachten. We waren richting school gelopen en ook daar moesten we wachten tot iedereen zich had verzameld en we de ballen hadden. Uiteindelijk 1u/1,5u later zijn we begonnen, we hebben een kort stukje verteld over de topics en hebben de kinderen laten starten met het voetballen. Hadden in totaal 4 scholen, dus 4 teams. We lieten eerst de 4 scholen tegen elkaar dus 2 team per keer en daarna hebben we de winnaars tegen elkaar laten spelen om de 1e plaats. Tijdens de wedstrijden gingen de leraren, kinderen en andere mensen die langs de kantlijn stonden helemaal op in het spel. En fanatiek dat de kids maar ook de kijkers waren. Was erg leuk om te zien. In de eerste wedstrijd raakte 1 jongen gewond, er gebeurde wat waardoor hij op de grond lag en mijn pols ontzettend veel pijn deed. Het leek ook of de arm ingedeukt was bij de pols. Gekoeld, gevoeld en verder konden we weinig, hij wilde niet naar kliniek. Verder zijn er gelukkig geen ongelukken gebeurd. Rond een uur of 1/2 waren de wedstrijden klaar en hebben we de winnaars 2 schriften pp gegeven en de rest 1 schrift pp gegeven daarnaast hebben we onze zakjes ook uitgedeeld en overige zakjes aan je kleine kinderen die er waren.
Nadat de wedstrijden klaar waren ben ik naar huis gegaan om al mijn spullen te pakken en te sorteren, zodat ik morgenochtend het laatste in hoeft te pakken en dat ik klaar voor vertrek ben. Daarna ben ik naar Baaba der werk gegaan want de tijd was aangebroken om iedereen gedag te zeggen. Na even gezeten daar te hebben en mijn laatste avondmaal gegeten te hebben (kinki) zijn we naar Rita (kapster) gegaan en heb ik iedereen gedag gezegd. Enkel was Joshua nergens te bekennen dus dan maar morgenochtend even naar de kliniek. Thuis aangekomen nog even wat fried Yam gegeten, soort patat in grote stukken, en de laatste avond buiten gezeten met Baaba, Agyeman en Tina. Was gezellig.
19-04
Mijn tijd in Awutu Breku zit erop. Laatste spullen gepakt en weggegeven. En toen was ik echt klaar voor vertrek. Was nog even snel naar kliniek geweest om te kijken of ik Joshua en Bernard zag maar nee hoor die waren er niet, nou ja dan niet. Rond 9u heb ik mijn huis dan echt verlaten en ben ik richting Kasoa gegaan. Gingen namelijk weer met de meiden naar Accra voor onze laatste dag met ze alle. Anne en Iris die blijven nog ong. 7 weken en Sandra is de laatste die vertrekt die moet nog 10 weken. Na allen even ons ding gedaan te hebben in Accra, Iris, Anne en Sandra hun visa ophalen en ik mijn backpack in leger des heils (hostel) gebracht te hebben zijn we heerlijk naar strand gegaan. Jammer genoeg een beetje bewolking maar we hebben heerlijk gerelaxt. Ook kwamen we nog een paar bekende jongens tegen. Tja dat heb je als je zo vaak op het strand komt.
Lekker schnitzel gegeten in de Accra Mall met cocktailtje erbij, gezellig zo met ze vieren. Daarna hebben we ons klaar gemaakt voor een gezellig avondje stappen in de Fire fly’s. Anne en Iris hadden een Nederlands meisje ontmoet en die was toevallig nu ook in Accra dus die ging gezellig mee stappen. Na een cocktailtje bij een ander restaurant zijn we naar onze stamclub gegaan. We waren nog niet binnen en der werd al drinken gehaald want ze weten precies wat we willen. Lekker gedanst en gepraat. Uiteindelijk zijn we met iemand meegegaan naar een andere club, Duplex. Die is niet ver van de fire fly’s weg maar die blijft langer open. Wij moesten nog wel even wachten voordat we naar het vliegveld konden om mama op te halen dus wij gingen mee naar Duplex. Ook een gezellige club met leuke muziek. Rond 4.15 zijn we even naar hotel gegaan en daarna naar het vliegveld gebracht door een jongen die we hadden leren kennen vanavond. Hij woonde namelijk vlakbij het vliegveld dus hij wilde ons daar wel even brengen. Nou mooi geregeld dachten we wel. Dat was ons avondje wel weer, gezellig zo met ze 4e stappen, dat was alweer even geleden.
Ik ga dit verslag beetje afronden want dan zal mijn volgende verslag beginnen met de rondreis die ik met mama ga maken mijn laatste 2 weken in Ghana. Ik heb echt een onwijs leuke en leerzame vrijwilligerstijd gehad hier in Ghana. Weer veel gezien en geleerd, niet enkel op verloskundig gebied maar ook hoe men hier leeft en het land op zich. Ook hebben we natuurlijk heerlijke weekenden gehad in Accra en ben ik blij met de keuze om in het Zuiden mijn werk gedaan te hebben. Het was een leuk ziekenhuis om te werken, waar ik verbleef was prima geregeld en gezellig ook heerlijk van het strand en zee genoten in mijn vrije tijd. Ben ontzettend blij dat ik deze ervaring heb opgedaan en dat neemt niemand meer van mij af.
Dikke kus Pauline
-
22 April 2013 - 11:38
Oma :
lieve schat blij dat je z'n leuke tijd hebt gehad
Nu maar lekker genieten
Bedankt voor je mooie verslagen heb ze met veel
Plezier gelezen doe mama de groetjes en eenfijnevakantie
Liefs en een dikkekus voor jullie oma -
23 April 2013 - 09:22
Sienja Van Hilst:
Nu lekker twee weken relaxen met je moeder. Geniet ervan je hebt het verdiend.
Ik vind het heel knap wat je hebt gepresteerd. Om alle luxe van Nederland te verlaten en daar onder primitieve omstandigheden te leven en te werken. Maar ik denk dat alles relatief is, misschien zijn de mensen daar gelukkiger dan hier.
Ik wens je nog een hele fijne reis in Chana en een goede terugreis naar Nederland.
Hopelijk kom je een keer je verhalen live vertellen, je bent welkom.
Heel veel groeten Sienja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley