Terug naar het leven van een vrijwilliger. - Reisverslag uit Winneba, Ghana van Pauline Koedam - WaarBenJij.nu Terug naar het leven van een vrijwilliger. - Reisverslag uit Winneba, Ghana van Pauline Koedam - WaarBenJij.nu

Terug naar het leven van een vrijwilliger.

Door: pauline

Blijf op de hoogte en volg Pauline

19 April 2013 | Ghana, Winneba

Zo ik ben weer terug in het Afrikaanse leven, het is wel weer even
wennen na zo’n heerlijke vakantie. Hierdoor heb ik wel weer meer zin
gekregen om naar huis toe te gaan, maar nog 2,5 week werken en dan
weer heerlijk 2 weken vakantie met mijn lieve mama en dan eindelijk
naar huis. Maar ik hou jullie natuurlijk ook deze weken nog even op de
hoogte wat ik de laatste weken allemaal nog mee maak dus hier mijn
volgende berichtje.

Maandag 01-04
Na weer Afrikaanse tijd wakker worden, 6u, ben ik toch nog wel even op
bed blijven liggen. Ook hier moet ik weer aan wennen en toch niemand
is thuis die op mij wacht of voor een ontbijtje wacht. Rustig aan
opgestaan en mijn kamer en gesorteerd, want het leek wel of er een bom
was ontploft zo lag overal alles. Dat komt mede doordat het licht
gisteren uit was en hierdoor ik niet kon opruimen. Nadat alles weer
aan kant was, ben ik even buiten gaan zitten om te kijken of mijn
laptop toch niet nog heel even werkt, gelukkig heel even maar veel te
kort werkte die. Nu ook was de stroom nog steeds niet terug dus kon
niks opladen, nog steeds niet. Dus was net van plan om wat brood te
kopen voor ontbijt toen Agyeman terug kwam. Eindelijk er kwam iemand,
na even gesproken te hebben heb ik weer heerlijk ontbeten. Brood, ei
en milo.. Dat heb ik best wel beetje gemist..

Na al mijn spullen gepakt te hebben voor het strand ben ik met Agyeman
naar Linda gegaan, hier was Baaba ook. Later kwam Kofi en Joshua ook.
Nadat we allemaal klaar waren en de Banku klaar was om mee t nemen
zijn we richting Feté gegaan. Naar het strand, heerlijk weer een dagje
strand. We wilde naar Till’s gaan (hier hadden Tom en ik 1
overnachtingen) maar omdat we moesten betalen gingen we niet. Ook niet
toen ik zei dat ik wel voor ons allen wilde betalen. Dus gingen we op
andere manier proberen; Gingen via omweg naar Till’s vroegen of we
binnen mochten, maar ook dit werkte niet. Nou ja dan maar zeggen dat
we eten hebben en dat hun ook krijgen. Oke dit werkte, dus weer
omkopen he;). Dat werkt hier altijd. Zo nu dan lekker het water in,
Joshua, Agyeman, Kofi en Linda gingen mee het in. water Baaba was toch
wel beetje bang. Al snel vond Linda het ook te diep waardoor zij ook
terug ging. Hebben een tijd lang in het water gezeten, Kofi wilde niet
zo diep want hij kan niet zwemmen, maar ondanks dat ging hij wel mee
en uiteindelijk toch ook nog wel diep. Vond het wel gedurfd van hem.
Leuk om zo met Ghaneese te zwemmen. Op een gegeven moment was ik even
alleen, Agyeman en Joshua waren verder weg, en binnen een minuut had
ik allemaal jongens bij me die wel met mij wilde zwemmen. Nou laat mij
lekker alleen zwemmen, ik vermaak mij prima.

Na de middag gezwommen te hebben was ik wel moe van al die hoge golven
dus ben ik lekker op het strand gaan zitten en heb ik Banku gegeten.
Jaja dat was wel weer even geleden, en goh het was me toch een partij
pittig.. Pfff dat ben ik niet meer gewend hoor.. Maar ja, nou lekker
gezeten te hebben zijn we tegen schemer richting huis gegaan. Toen we
richting hotel liepen kwam ik ineens 2 blanke meiden tegen, die waren
aan het douchen, en jaa hoor het waren Iris en Anne. Wat een toeval,
nou ja ze hadden me gesmst dat ze hierheen kwamen maar ja mijn
telefoon is nog leeg dus niks ontvangen of gelezen. Toen naar taxi
gelopen en naar huis gegaan. Pff wat waren daar een hoop mensen op het
strand zeg, heel het strand zag letterlijk zwart van de mensen.

Onderweg naar huis heeft Agyeman nog even wat boodschappen gedaan,
want ja na 2w weg van huis (hun ook ja) moeten er weer inkopen gedaan
worden. Thuis aangekomen, YES eindelijk is de stroom terug. Kan
opladen en weer contact hebben met de buitenwereld. Als je dat gewend
ben is het toch wel niet leuk om dan geen contact te hebben..

Dus even alles opladen en dan eindelijk even contact met NL te hebben.
Na wat Vitamilk choco en koekjes gedronken en gegeten te hebben ben ik
lekker gaan slapen. Nou ja lekker, het begon te weer te regenen ’s
nachts.

Dinsdag 02-04
De wekker ging weer vroeg 5.20, het werkleven begin weer. Maar na de
regen is het weer wat afgekoeld, had het zelf kouds vannacht.

Aangekomen in het ziekenhuis, iedereen was weer blij me te zien, kon
ik weer beginnen. Nou ja er was een casus geweest einde van de nacht,
stuitligging. De vrouw perste het kind eruit terwijl ze nog stond en
daarna begon ze ontzettend te bloeden. Ook was de placenta gegroeid in
ander weefsel wat in de baarmoeder zat en wat eruit kwam tegelijk met
de placenta. Collega dacht aan een tweelingzwangerschap waarvan 1
kindje en 1 mola. Vandaar het weefsel waar de placenta in gegroeid
was.

Ik heb mijn taak, de navelstrengen schoonmaken weer opgepakt en verder
heb ik weinig gedaan. Was erg rustig op de afdeling en verloskamers.
Einde van mijn dienst ging een vrouw voor keizersnede, hiermee ben ik
mee geweest en heb het kindje aangepakt. Alles ging goed, enkel het
enige merkwaardige was dat de vrouw na 2x spinale anesthesie nog
steeds wel iets voelde, niet in haar onderbuik maar wel rond haar
navel en hoger. De arts was het niet helemaal met de anesthesist eens
dat hij moest beginnen met de keizersnede maar toch is hij begonnen en
de vrouw heeft geen pijn gevoeld gelukkig. Na de keizersnede was de
overdracht en ben ik naar huis gegaan.

1e werkdag zit erop, er staan nog wel wat dingen op mijn to do lijst
maar eigenlijk heb ik er geen zin in zoals mijn was van de 2weken. Dan
maar even onze reisverslag bijwerken van 1 week dus daar ben ik wel
even mee bezig geweest. Verder weinig gedaan de avond.

Woensdag 03-04
Vannacht werd ik wakker gemaakt door de security, deze gaan begin van
de maand langs (in de nacht ja) met veel geluid om geld op te halen.
Beetje onzinnig om het ’s nachts te doen maar ja dan weten ze wel dat
iedereen thuis is.

Op werk aangekomen, rustige nacht gehad. En ook nu was het rustig dus
ben ik de navelstrengen en de wonden gaan verzorgen. Een verloskundige
heeft een jongentje van een maand besneden, gewoon op de verloskamer
zonder verdoving. Dit was zielig om te zien, had het nooit eerder
volledig gezien. Verder weinig gedaan tot begin van de middag een
vrouw binnen kwam voor de 5e keer zwanger met weeën. Na haar
onderzocht te hebben had ze nog maar net een vinger ontsluiting dus
heb haar naar de afdeling gebracht. Verder niemand binnen gekomen of
opgenomen op de verloskamers dus rond 2 begonnen met de overdracht.
Tijdens de overdracht kwamen er 2 merkwaardige casussen aanbod op de
afdeling.
1; een vrouw die voor haar 13e keer zwanger is, dit is de eerste keer
dat ik dit zie in Ghana. Meeste is 3/5 zwangerschap maar had nog niet
een vrouw gezien die voor de 6e of 7e keer zwanger was dus 13e keer
was wel een uitzondering, ook gaat deze vrouw als zijn voor
keizersnede gaan voor een sterilisatie.
2; Een meisje van 21 jaar die heeft dmv een medicatie een abortus
opgewekt, de medicatie is een traditionele medicatie met verschillende
heftige bijwerkingen. Ja zij heeft ook 1 van de bijwerkingen, ze kan
nu niet meer goed lopen. Ze heeft totaal geen controle meer over haar
benen. Dit is echt zo heftig om dit te zien. Denk dat een zwangerschap
beter is dan deze bijwerking.

Thuis aangekomen ben ik dan toch maar aan mijn berg was begonnen. Jaja
heb 2uur gewassen, non-stop. Wat een werk zeg, maar ja dan ben ik er
weer voor een week van af. En als het zo aan de lijn hangt ben ik blij
dat het over is. Denk maar zo, nog 2x wassen met de hand en dan kan de
machine het daarna weer doen in Nederland. Daarna mijn favoriete eten
gegeten, rijst met stuw. Jaja dat is toch wel lekker. Alleen het vlees
wat er in zat heb ik weggegeven, want nee echt het vlees probeer ik
niet meer. Enkel kip. Verder nog even naar de reis die ik met mama wil
maken bekeken en op papier gezet. Ja denk dat dit wel haalbaar is dus
nu enkel hotel bekijken en dan wachten op de 20e.

Donderdag 04-04
Toch weer koud gehad vannacht, terwijl het niet geregend heb. Tja zal
wel niet meer gewend zijn om alleen te liggen, want ondanks ik geen
vin heb en het warm is heb ik het toch koud. 1 ding is zeker, ben niet
ziek. Want voel me totaal niet ziek.

Na een heerlijk ontbijtje met brood en PINDAKAAS, jaja echte calve
pindakaas ben ik naar mijn werk gegaan. Aangekomen merkte ik op dat er
een kindje is overleden die gisteren al niet lekker was. Echt vet
zielig, maar de oorzaak is onbekend. De APGAR was na geboorte erg laag
en het kindje is niet overgebracht naar een ander ziekenhuis. Verder
nogmaals een rustige dag gehad zonder bevallingen. Een prim kwam
binnen, eerste zwangerschap, maar zij had minimale ontsluiting dus is
zij over gegaan naar afdeling. Verder heb ik weinig gedaan buiten ik
beetje geinternet en gekletst heb met mijn collega’s.

Einde van mijn werkdag kreeg ik een leuk smsje, van Iris en Anne. Kom
je vanavond gezellig hierheen, dan hebben we een slaapfeestje in het
paleis. Nou ja dat is wel leuk, dus richting huis mijn spullen gepakt
en richting Kasoa gegaan. Daar had ik afgesproken met Iris en Anne,
want weet wel hoe ik bij Iris moet komen maar weet niet waar ik uit
moet stappen, dus fijn om dan even met hen te reizen.

Aangekomen in het paleis, jaja Iris woont in een paleis (Ze woont bij
de Chief van Ofankur) hebben onze spullen gedropt in de kamer en het
eten stond al klaar. Heerlijk groente (heel veel) en rijst met stukje
kip. Smaakte heerlijk maar weet niet wat het was maar ’s avonds kreeg
ik toch een opgezette buik. Misschien is die groente niet meer gewend,
kan zomaar natuurlijk want zoveel groente eet ik hier niet. Na eten
heerlijk gedoucht, nou ja gedoucht. Wel in een douche hok enkel de
douche werkt niet met stromend water dus maar gewoon met de emmer
gedoucht. Maar prima te doen. Daarna nog heerlijk buiten gezeten met
Iris, Anne en Biebie. Anne ging alvast naar bed, Iris en ik kwamen
later en Anne had de klamboe al helemaal goed gelegd, wat een schat!
Omdat Iris een boxspring heb om te slapen is de klamboe te klein om
over de bedranden te doen dus had ze het helemaal netjes gelegd met
dekens enzo waardoor we prima met zijn 3e in het bed konden slapen. De
airco werkt ondanks hij water druppelt dus het was ook nog eens
lekker koel in de kamer. Prima nacht dus.

Vrijdag 05-04
Dit weekend staat weer weekendje Accra/Tema voor de boeg dus zijn
vroeg op pad gegaan. Want we moesten nog even naar de Samsung winkel
en naar de immigration office. Daarna natuurlijk nog even naar het
strand om beetje te kleuren. Aangekomen bij de Samsung winkel kreeg ik
te horen dat ik hem dinsdag op kon halen en dat die dan gemaakt is
indien het lukt. Oke, nou ja een officiële Samsung winkel is denk ik
wel te vertrouwen dus laat ik het wel gewoon repareren. Op naar de
immigration office, want Iris en Anne zouden eigenlijk hun visa al 2w
geleden opgehaald kunnen hebben maar toen was die nog niet klaar. Dus
nu maar kijken of die nu wel klaar is, maar nee hoor weer niet. En ze
dachten dat ze het in orde ging maken dus wij wachten, maar na 2u
zaten we er nog. Iris ging het toch maar even navragen en ja hoor, ze
moeten terug komen want ze gaan het nu niet in orde maken. Ze denken
dat misschien hun paspoort weg zoek is, dus Iris vroeg of ze de
paspoorten kon zien. Nou dat had ze beter niet kunnen zeggen want die
vrouw werd toch pist. Met een raar gevoel verliepen we de office en
gingen we naar het strand. Heerlijk even in de zon gelegen en eind van
de middag richting Tema. We verblijven namelijk dit weekend bij Jappe,
hij gaat volgende week weer naar huis dus nog even een gezellig
weekend van dit weekend maken. ’s Avonds hebben we bij een Duitser
schnitzel gegeten, heerlijk was het. Hij heeft hier een tent geopend
en je kan er heerlijk eten. Maar omdat mijn buik nog niet helemaal de
oude was, was ik ook nog niet de oude Pauline dus had ik niet zoveel
gegeten. Maar na dat we gegeten hadden zijn we nog even naar een night
club gegaan. Jaa dat wilde we hier weleens zien, dus op naar Manila.
Nou ja zoveel was er niet aan want die meiden waren zeker niet de
aantrekkelijkste meiden en verleiden deden ze ook niet echt.

Zaterdag 06-04
Vroeg uit de veren want we gingen om 7.30 richting Okosombo. Ontbeten
hebben we bij Continental hotel, heerlijk Engels breakfast en daarna
zijn we naar hotel ernaast gegaan. Hier hebben we heerlijk gezwommen
in de Volta Lake. Het plekje was prachtig en we hadden een sling waar
veel lol mee gemaakt is. Na lekker uitgezwommen te zijn, zijn we de
auto weer ingestapt. Nu op weg naar de dam. In de Volta Lake zijn 2
dammen. We zijn naar het Volta hotel gegaan om daar op terras te gaan
zitten, hier heb je prachtig uitzicht op de dam. Heerlijk gezeten en
genoten. Daarna opweg naar huis, eerste stuk wilde Iris, Eric, z’n
“chick” en ik wel achter in de bak van de pick up. Tot we de grotere
weg opging, maar uiteindelijk hebben we de hele weg achter in de bak
gezeten. Op een gegeven moment ging het regenen maar goed tegen de
front aanzitten en zo werden we niet nat. Thuis aangekomen was er al
voorbereiding getroffen voor een bbq, met de laatste dingen nog
geholpen. Heerlijk zo’n bbq met heerlijk goed vlees en lekker
stokbrood. Wat genieten we toch weer zo’n weekend. Na het eten ons
klaar gemaakt voor een avondje Fire Fly’s. Omdat Anne nog steeds niet
lekker was is zij thuis gebleven, maar ben ik met Jappe en Iris op
stap gegaan. De Chauffeur lag al te slapen dus had ik aangeboden om
wel terug te rijden. Komt mijn internationale rijbewijs toch nog een
keer van pas. Dus zo gezegd zogedaan. Nuchter gebleven, maar ondanks
dat hebben we een top avond gehad! Zoals gewoonlijk waren wij weer de
laatste die weg gingen, maar de terug reis ging prima. Heb mij snel
aangepast aan de Ghaneese regels. Inhalen links of rechts maak niet
uit maar wel ff seinen als je er langs gaan. En gewoon lekker
doorrijden. Oke, dan doen we dan maar he, geen probleem. Thuis
aangekomen waren we buitengesloten, mochten niet meer naar binnen.
Maar de nanny is wakker gemaakt en zo konden we naar binnen. Heerlijk
gaan slapen rond 5u.

Zondag 07-04
Lang uitgeslapen, nou ja als je pas 5u in bed ligt is het nog niet
lang. Maar heb nog geen 1x tot 10u hier geslapen dus ook niet tijdens
de vorige stap avondjes dus heerlijk uit geslapen. En ja hoor Iris zat
al bij de kapster. Ze ging vandaag haar haar in laten vlechten. En
zoals eerder was afgesproken zat ze al om 7.15. Ja die heeft maar heel
kort geslapen. De hele dag nog een beetje daar gezeten, want Iris
dacht wel optijd klaar te zijn. Nou na een zit voor haar van 12,5u zat
haar haar in de vlechtjes. Het resultaat is prachtig maar echt en
lange zit voor haar. Dus rond half 9 heeft Jappe ons naar de Accra
Mall gebracht en daar moesten we wachten op de taxi chauffeur van
vorige week die ons wel even naar Kasoa wilde brengen. Dus nou ja
prima geregeld. Rond 22.30 thuis aangekomen lekker me bedje in
gekropen want morgen begint de werkweek weer.

Maandag 08-04
De werkweek begon rustig, in de ochtend een bevalling van vrouw die ’s
nachts binnen gekomen was en ben mee geweest met een geplande
keizersnede. Ben optijd weggegaan omdat ik naar de Accra Mall wilde.
Mijn telefoon (Nokia) had het nu ook begeven en zat al dagen zonder
telefoon. Nou kan je vertellen dat is echt helemaal niks. Want
facebook via de laptop werkt ook niet optimaal omdat de verbinding
toch wel minimaal is. Dus de afgelopen dagen had ik echt amper contact
met de buitenwereld buiten Ghana. Dus vond het wel tijd worden voor
een nieuwe telefoon. Ook al zou misschien de mijne morgen klaar zijn,
ik wilde eigenlijk NU een telefoon. Voelde me ook nog niet helemaal
lekker, me buik leeg wel zo groot of ik 20w zwanger was zo opgezet was
die. Aangekomen bij Accra Mall moest ik pinnen maar die deed het niet.
Ook kon ik niet in de telefoon winkel pinnen. Dan maar proberen bij Mr
Price en supermarkt maar ook hier mocht ik niet extra pinnen. Dus met
een nieuwe telefoon kwam ik niet thuis want kon gewoon niet aan geld
komen. Maar dan voel je je rot hoor als je gewoon niet eens geld kan
pinnen. Gelukkig had ik nog wel iets om terug te komen en thuis had ik
nog wel wat liggen. Dus nou ja dan maar op weg naar huis. Mijn
intuïtie vertelde dat ik boven moest wachten op een rechtstreekse
trotro naar Kasoa, maar werd toch naar beneden gestuurd. Beneden
aangekomen vertelde toch een man dat ik boven moest staan voor
rechtstreekse. Nou ja nu sta ik hier en neem er wel een met een
overstap. Dus trotro naar Circle gepakt. Omdat het rond 7u was werd
mij verteld dat ik voorzichtig moest zijn bij station omdat het druk
is en niet geheel veilig. Dus oke, ik ga op me hoede zijn. Maar ik
wilde de trotro uitstappen toen ik hoorde dat deze zelfde trotro nu
naar Kasoa ging, ow wat heb ik toch weer een geluk he. Hoef ik niet
eens te lopen, kan gewoon lekker blijven zitten.

Dinsdag 09-04
Ook vandaag was het een rustige werkdag. Er is enkel een vrouw binnen
gekomen die eerder van een premature tweeling is bevallen. Beide
kindjes hadden het toen niet overleefd. Maar gelukkig is dit kindje op
het eerste oog gezond en geen abnormaliteiten zichtbaar. Verder heb ik
mijn dagelijkse bezigheid ook gevoerd, zoals de navelstrengen
schoonmaken en de wonden verzorgd.

Ook vandaag wilde ik naar Accra, maar dan nu echt om een telefoon te
halen en dan het liefste de mijne terug. Dus meteen uit mijn werk naar
Accra, en ja hoor kwam gelukkig net optijd binnen 17.15 (17.30 gaan ze
dicht). Maar nee hoor ze hadden nog niet eens naar mijn telefoon
gekeken. Nou toen werd ik beetje pissig en vertelde dat ik steeds uit
Winneba moet komen voor mijn telefoon en dan ze hadden gezegd vandaag
naar me telefoon gekeken te hebben. Nou gelukkig wilde er nog iemand
naar mijn telefoon kijken en het was zo gefixd. Het probleem weet ik
niet, omdat diegene al weg was toen ik mijn telefoon terug kreeg maar
gelukkig het is mijn EIGEN telefoon en gemaakt die ik terug heb
gekregen. Moest wel even 120 cedi (€50.00) afrekenen maar als moest ik
120 euro betalen dan had ik het nog gedaan, want alles staan in je
telefoon. Nou nu maar opweg naar huis, zodat ik nu wel even optijd
thuis ben. Verkeer zat beetje tegen waardoor ik rond 7u thuis was.
Gelukkig voelde ik me beter waardoor ik even lekker gegeten heb en
toch nog wel vroeg me bedje in gedoken om verder op te knappen.

woensdag 10-04
De dag weer begonnen met een lekker broodje pindakaas zodat ik de
werkdag er weer tegen aan kan. Het is maar goed ook, want ik heb
genoeg energie nodig gehad voor deze dag. Aangekomen op mijn werk
bleek einde van de nacht het chaotisch geweest te zijn en die chaos
liet nog steeds door. Want er was een zwangere aan het wachten op een
spoed keizersnede want ze dachten aan een loslating van placenta (in
de baarmoeder met kindje erin, levensbedreigend dus voor kind).
Normaal in Nederland is spoed ook echt spoed, maar hier niet. Want 2u
later is het kindje pas geboren dmv een keizersnede. Ik was meegegaan
met de keizersnede en het kindje kwam zo goed als dood ter wereld.
Hartslag amper aanwezig en verder geen leven. Dus direct gestart met
de reanimatie. Na enkele minuten kreeg ik hulp van de anesthesist wat
wel prettig was. Maar met heel veel moeite en na een zeer lange tijd
begon het kindje te ademen. Omdat ik toch met het kindje naar de
verloskamer moest want daar hebben we zuurstof ben ik snel naar de
verloskamers gegaan, daar zuurstof gestart. Na enkele uren begon het
kindje op te knappen en is het overgeplaatst.

Voor de spoed keizersnede van hierboven was er een vrouw binnen
gebracht met eclampsie (heftige zwangerschapsvergifting met
stuiptrekkingen). Nadat zij bij van haar convulsie kwam, heb ik met
een verloskundige haar de medicatie gegeven en de nodige zorg gegeven.
Na de spoed keizersnede ben ik met deze patiënt ook meegegaan voor
haar keizersnede. Gelukkig kwam dit kindje goed ter wereld. Nadat de
rust was weder gekeerd kwam er een mult binnen, zij is heel snel
bevallen en alles is goed gegaan. Gelukkig heb ik de dag met een goed
gevoel afgesloten. Deze dag was wel heel snel voorbij.

Thuis aangekomen heb ik beetje gerommeld, want ja nu komt het einde in
zicht en moet ik alle spullen even sorteren wat ik mee wil nemen en
wat ik hier wil laten. Heb mij voorgenomen om niet heel veel mee op
rondreis te nemen en hierdoor wil ik ook niet heel veel mee terug
nemen maar uiteindelijk zal ik toch nog wel 2 tassen vol hebben.
Gelukkig neemt mama ook nog 2 tassen mee, 1 voor haar en 1 waar ik,
wij nog spullen in kunnen doen.

Donderdag 11-04
Laatste werkdag voor deze week. Dit was mijn laatste volledige
werkweek. Wat is de tijd toch om gevlogen. Maar nu extra genieten van
de dagen dat ik hier ben. Begin van de dienst is rustig, vannacht was
er nog een vrouw binnen gebracht met eclampsie. Deze is bevallen maar
het kindje is niet helemaal gezond. Deze wordt dan ook vandaag
overgebracht naar ander ziekenhuis, al heeft dat hier allemaal geen
haast.

Rond 9u kwam een primipara (1e bevalling) binnen, zij was
overgeplaatst ivm hoge bloeddruk en trage progressie (ontsluiting).
Dus na onderzoek is er besloten haar voor keizersnede voor te
bereiden. Dus zo gezegd, zo gedaan. Ook is haar medicatie gegeven voor
de hoge bloeddruk. Ondanks de medicatie is zij toch in een
stuiptrekking geschoten en hebben haar daarvoor behandeld. Hierdoor
werd de keizersnede wel uitgesteld omdat er verhoogde bloedingskans is
door medicatie. Maar nadat de keizersnede is uitgevoerd is er een goed
kindje ter wereld gekomen. Echt bizar, zo zie je geen patiënten de in
een stuip schieten en zo heb je er 3 in 24 u.

Begin de middag is er een vrouw opgenomen die voor geplande
keizersnede gaan ivm 3 eerdere keizersnedes. Jaja hierna moet het
zwanger worden echt wel stoppen want zoveel keizersnedes is niet goed
voor de baarmoeder. Maar tijdens onderzoek, kwam ik erachter dat het
een stuitligging is. Op de laatste echo’s eind 20 weken was het een
hoofdligging dus het kindje is nog gedraaid wat natuurlijk heel goed
mogelijk is door alle ruimte in de baarmoeder.

Uiteindelijk heb ik mijn werkweek goed afgesloten, het kindje van
gistere 1e keizersnede (die zo goed als levenloos ter wereld kwam)
maakte het goed in het andere ziekenhuis. Was zo blij dit te horen.
Verder begon het rustig maar de laatste 2 dagen waren ontzettend
leerzaam. Hopelijk volgende week nog 3 leuke dagen en dan zit mijn
vrijwilligerswerk in Ghana erop.

Thuis aangekomen heb ik even een kleine was gedaan, had geen zin om
alles te wassen en misschien ga ik ook niet alles meer wassen enkel
wat ik nog aan wil en mee wil nemen want daarna ga het toch allemaal
de was machine in, EINDELIJK. Zou zonde zijn als ik mijn tijd daar nou
dan aan ga verspillen haha. Nee hoor gewoon luiheid ;).

Vrijdag 12-04
Vandaag zou ik mijn haar in gaan vlechten. Rond 9u zijn we richting
dorp gegaan om nephaar te kopen en daarna naar de kapster. Rond 9.45
is zij begonnen en 5.5u later was zij klaar. Mijn haar in gevlochten
en netjes afgewerkt. Nou dat is toch wel beter dan de zit van Iris die
12u heeft geduurd.

Opweg naar huis werd Baaba ineens weer continu aangesproken door
iedereen, Obruni is weer in het dorp en nu met Afrikaans haar.
Iedereen vind het geweldig haha. Jaja als je het Afrikaanse leven wil
leren dan hoort het naar de salon gaan er ook bij. Want alle vrouwen
die gaan hier wel om de paar weken naar salon om het haar te
verwisselen.

Thuis aangekomen even gezellig met mama en Gerrit gebeld en gezellig
met Agyeman en Baaba gegeten. ’s Avonds even achter mijn laptop
gezeten voor wat noodzakelijke dingen, want ja ben hier niet alleen om
vakantie te vieren er moet ook nog wel gewerkt worden.

Dan lekker gaan slapen, nou ja al snel werd ik wakker en kon ik niet
meer slapen, ik wist niet hoe moest gaan liggen met mijn haar en het
begon lichtelijk pijn te gaan doen. En lag me toch een partij te
draaien, werd er sacherijnig van. Toen toch maar even me bed uit
gegaan om paracetamol in te nemen misschien help dat. Sta ik buiten me
klamboe hoor ik ineens wat in mijn kamer. Ik kijk rond met de zaklamp,
zie ik ineens 2 dieren vliegen. Gadverdamme, wat is dat. Ik schrok me
rot dus ben me klamboe ingevlogen, toch wel een veilig gevoeld geeft
zo’n klamboe. Al zitten er dieren in je kamer, in zo’n klamboe zit je
toch wel veilig haha. Uit eindelijk ben ik snel in slaap gevallen.

zaterdag 13-04
De wekker stond vroeg want de planning voor vandaag is naar een
begrafenis is Saltpond. We zouden rond 7u vertrekken. Het is een
begrafenis van de moeder van een werkneemster van de clinic in het
dorp. Dus rond 7u was ik klaar voor vertrek, ik moest nog even op
Baaba wachten maar rond half 8 waren we bij de clinic. We gingen met
ze 18e in een grote trotro die gehuurd was. Maar die zou er om 7u
staan maar ja dat is in Ghana 8u dus we moesten nog even wachten.

Met ze alle in de trotro en na een rit van 2u kwamen we in Saltpond
aan. De begrafenis was tegen de zee aan en wat een mooie plek is het
hier in Saltpond. Begin van de begrafenis raakte me wel, omdat het
vandaag de dag is dat mijn vader 1 jaar geleden plotseling overleden
was. Maar naar mate de begrafenis vorderde, ging het beter met me. Na
de dienst, die in het Twi was, zijn we naar een plek gegaan waar we
wat gegeten hebben. Hier kreeg ik een meisje van 4 maanden op mijn
schoot, wat een schattig kind zeg. Heerlijk. Na het eten nog even
terug naar de plek waar de begrafenis was, even langs strand gelopen,
en daarna zijn we naar huis gegaan. Rond 4u waren we thuis. Ik was het
even zat voor nu en ben lekker naar huis gegaan. Mijn reisverslag even
naar typen want liep nogal achter. Dit reisverslag is namelijk al van
2 weken ipv normaal gesproken iedere week.
Verder ’s avonds niet veel meer gedaan.

Zondag 14-04
Mijn laatste zondag bij mij huishouden in Awutu Breku, op naar Kokrobite.
’s Ochtends voor het eerst uitgeslapen tot 7u en dat zonder aantal
keren wakker te worden. Helemaal uitgerust voor een gezellig dagje.
Even mijn kamer opgeruimd en gesweept. Lekker uitgebreid gebadderd en
gewacht tot we alles hadden verzameld en klaar waren voor vertrek.
Rond 12u gingen we dan uiteindelijk naar kliniek om Joshua nog op te
halen en Sandra ging ook mee. Uiteindelijk rond half 2 waren we dan
eindelijk bij het strand. Heerlijk. Omdat ik nu mijn Afrikaanse look
heb ben ik het water niet geheel in geweest wel tot dat me haren niet
nat werden. Hierdoor ben ik bij Belinda gebleven. Zij is bang voor
water, dit was haar eerste keer in water. Dus heb ik haar hand de hele
tijd vast gehouden en als er een grote golf kwam haar geholpen maar ze
vond het geweldig. Heerlijk genoten met ze alle. Agyeman en Joshua
zijn dieper de zee in gegaan en Baaba bleef bij mij en Belinda. Sandra
is ook bang voor water dus heb haar geprobeerd mee te nemen maar ze
wilde niet. Tussendoor nog even Banku gegeten en nog even het water
in. Op het strand was een winkeltje met allerlei bikini’s dus kon het
niet laten om er eentje te kopen.

Rond schemering zijn we terug naar huis gegaan en heb ik lekker
gebadderd. Lekker dat zout van me af. Daarna heb ik nog even wat
hotels afgebeld om te reserveren voor volgende week. Daarna lekker
gaan slapen voor mijn laatste werkweek.

Nou jullie hebben weer een hoop gelezen van wat ik weer als
vrijwilligster heb meegemaakt. Mijn volgende berichtje is alweer de
laatste betreft het vrijwilligerswerk. Ik ga deze week nog even
genieten van alles hier in Afrika en het echte Ghaneese leven die ik
hier leef.

Dikke kus Pauline

  • 19 April 2013 - 10:47

    Marijanne En Gerrit:

    Hallo lief als we zo lezen is iedere dag toch weer leerzaam ook al ben je er ruim 3 mnd.
    De tijd gaat snel over 24 uur ben ik bij je in Ghana en gaan we er een mooie tijd van maken.
    Wij hebben je verslagen met heel veel plezier gelezen en konden ons er een goed beeld van vormen nu wil ik die beelden ook wel in het echt komen bekijken sie you Sunday knuffel van ons

  • 20 April 2013 - 17:49

    Meinydelange:

    Wat was het weer een spannend reisverslag,het was wel weer een heftig weekje he! En je bent nu heerlijk aan het genieten met je lieve mama,geniet en zorg voor elkaar ! Heel veel liefs voor jullie tweetjes!!!!! Kus van ton en meinydelange xxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Pauline

Hoi, Leuk dat jullie op mijn site kijken. Ik ga probeer om zoveel mogelijk deze site up to date te houden met al mijn belevingen. In 2009 afgestudeerd als verpleegkundige en in 2012 afgestudeerd als verloskundige. 14 januari 2013 vertrek ik om mijn droom te werkelijkheid te maken. Ik ga ontwikkelingswerk doen in Ghana. Deze reis zal 3.5 maand zijn. Begin mei zal ik weer op de Nederlandse bodem staan. Hopelijk met veel ervaringen in mijn pocket. Groetjes, Pauline

Actief sinds 27 Nov. 2012
Verslag gelezen: 587
Totaal aantal bezoekers 25953

Voorgaande reizen:

14 Januari 2013 - 03 Mei 2013

Ghana

10 Augustus 2011 - 08 November 2011

Stage Zuid- Afrika

Landen bezocht: